De Duitse Herdershond, wie kent hem eigenlijk niet. Het is zonder meer een van de populairste en bekendste honden. Maar wie denkt dat daarmee de Duitse Herder ook een 'oud' ras is, heeft het goed mis. Want de oorsprong van de Duitse Herdershond als ras ligt niet meer dan een eeuw terug. Door een goed fokbeleid en een juiste selectie kon de Duitse Herder worden tot wat hij thans is: een uitgesproken werkhond met een enorme binding aan zijn gezin, waardoor hij ook prima als huishond kan worden gehouden.
Grondlegger van het ras was de Duitse Rittmeister Von Stephanitz, die in 1899 de Duitse rasvereniging voor Duitse Herdershonden oprichtte. Deze vereniging, de Verein für deutsche schäferhunde, kortweg S.V. genoemd, zou later uitgroeien tot de grootste en invloedrijkste rasvereniging ter wereld.
De S.V. beijverde zich om uit de diverse bij de kudden werkende herdershonden een bepaald type te selecteren, dat het meest voldeed aan de omschrijving van de Duitse Herdershond zoals die door Von Stephanitz was gegeven. Deze had namelijk na bestudering van de werkwijzen en het uiterlijk van de bij de verschillende schaapskudden werkende honden een ideaalbeeld voor een herdershond uitgedacht. Want er was een grote variatie in de toen nog werkende honden aan te treffen en lanng niet alle hondenn voldeden even goed. Zijn ideaaltype noemde hij de Duitse Herdershond.
Na lang zoeken vond Von Stephanitz in april 1899 op de tentoonstelling te Frankfurt een hond die hem in bouw en karakter goed aanstond. Deze hond heette Hektor Links-rhein, maar zoals in die tijd gebruikelijk was, werd hij door zijn nieuwe eigenaar omgedoopt tot Horand von Grafrath, naar de toenmalige woonplaats van de Rittmeister. Deze hond werd als nummer 1 in het Duitse stamboek ingeschreven en hij was voorbestemd om de stamvader van het nieuwe ras te worden. Nagenoeg alle huidige Duitse Herdershonden zijn dan ook via hun stamboom terug te voeren naar deze Horand von Grafrath.
Horand werd veel gebruikt voor de fokkerij, wat overigens niet verrassend is. Want met de voorzitter van de S.V. als eigenaar diende hij in zekere zin in de begintijd als model voor het ras. Er werd ook later nog veel op hem ingeteeld. Deze inteelt hielp samen met een scherpe selectie, onder het waakzame oog van de steeds machtiger S.V., het juiste type van de Duitse Herdershond vast te leggen.